...πολυκαιρισμένο χαρτί...!

..Στο πάνω μέρος του χαρτιού δυό φράσεις πολυκαιρισμένες . Με δυσκολία και αφού επιστρατευσω ολη την ικανότητα της όρασης μου διακρίνω αχνά κι εξαντλημένα γράμματα !
Γράμματα μπουκομένα από τον μπουχό της σκόνης του χρόνου ! Δεκαετία του 80 . Πάτρα , παλιά πόλη ! Ενα δίπατο παλαιάς κοπής σπίτι , με μια υπέροχη ξύλινη εσωτερική σκάλα . Γύρευε πόσα ζευγάρια πόδια ανδρικά , γυναικεία , παιδικά , εχουν αφήσει ιχνη από την περπατησιά τους. Σε σκαλοπάτια , σε πλατύσκαλο , το τρεχειό τους το σημειωτό τους τυπωμένο σαν παρτιτούρα !!!
Οσο κρατώ στα χέρια μου αυτό το πολυκαιρισμένο χαρτι ολο πιο εντονα μουρχετε μπροστά μου η σκηνή με τον ιδιοκτήτη του σπιτιου .
Στιγμή χαρακτηριστική με πρωταγωνιστικό ρόλο ενα αναπάντεχο αεράκι που τρυπώνει στο τεράστιο ξύλινο γραφείο και σαρώνει τα επιμελώς στιβαγμένα χαρτιά . Στο επόμενο λεπτό μια καταπληκτική χορογραφία στον αέρα και τον ιδιοκτήτη με απλωμένα χέρια ν αναπηδά ψαρεύοντας ετσι τα χαρτια του.
Κι ετσι οπως κουνούσε τα χέρια εμοιαζε να διευθυνει την χορογραφία ..!!!

....η αξία του δρόμου ειναι να μην σταματήσεις ποτέ....Καζαντζάκης

...η δύναμη της συνήθειας αραγε εχει χρώμα και σχήμα? Πως την χαρτογραφούμε?? Θα μπορούσε να ειναι τεθλασμένη η μήπως ευθεία μονόχρωμη γραμμή που χαρακώνει την ράχη της νύχτας?? Καλή ωρα οπως τούτη την στιγμή οπου γεννιούνται λέξεις , φράσεις , αναβοσβύνουν σαν φλας φωτογραφικής μηχανής , πυροδοτούν τους διαδρόμους της σκέψης μας .Στο πείσμα των δυσκολιών και της περιρέουσας κατα-θλιπτικής ατμόσφαιρας εμείς απαντάμε με δημιουργική διάθεση και χαμόγελο !!! Τα λόγια του Καζαντζάκη φάρος και οδηγός ....Η ΑΞΙΑ ΤΟΥ ΔΡΟΜΟΥ ΕΙΝΑΙ ΝΑ ΜΗΝ ΣΤΑΜΑΤΗΣΕΙΣ ΠΟΤΕ ...!!!