Πέμπτη 2 Απριλίου 2009

Γράμμα στον χαμένο ποιητή.....

......Τότε απρόσκλητη απολύτως αυθόρμητα αναδύεται από το θυμικό σου η ατάκα ...<< κοιτα να μήν χαθείς .. >> .....Στα επόμενα δευτερόλεπτα πλησιάζεις το ραδιοφωνάκι ...το ανοίγεις.. έπειτα σπρώχνεις τα στιβαγμένα βιβλία και από το γκρέμισμα τους ξετρυπώνεις εκείνη την λευκή κόλλα με την ξεχασμένη γραφή ...επιβιβάζεσαι για μία ακόμη φορά στις ράγες της και ταξιδεύεις...ταξιδεύεις... ταξιδεύεις....!!!!!

2 σχόλια:

ceralex είπε...

Παράξενο τρένο το μελάνι.
Πολύ όμορφα εδώ!

να πετάς...να πετάς πάνω απ τις ράγες..

Κυριάκος Σάμιος είπε...

...παράξενο τρένο το μελάνι
ράγες που σε βγάζουν απ΄την πλάνη ...ομορφα απρόσμενα ταξίδια
...επιβάτες δραπέτες απο τα ίδια...
...να εισαι καλά ceralex ...