Χωρίς τίτλο.....

Τα χρονια της μεγαλης ελπιδας
δεν χαθηκαν ποτε
κι αν εμεις σκορπισαμε
αναζητωντας ευθειες λεωφορους
κι αν εμεις δεν υπολογισαμε
τα χιλιομετρα των αποστασεων
κι αν εμεις σπαταλησαμε
τις δυναμεις μας
στο κυνηγι κινουμενων στοχων
τα χρονια της μεγαλης ελπιδας
ανακυκλωνονται ξανα
με το σηματοδοτη χρονο
στο πρασινο στο κοκκινο, στο πορτοκαλι.

Εμπρος ξεκινα παλι
παλι και παλι απ' την αρχη.

Κι αν αυτα που λεμε δεν ειναι ετσι,
κι αν αυτα που νιωθουμε
δεν ειναι αυτα που θελαμε
να νιωθουμε,
εσυ, μη μελαγχολησεις
με τη δικη μας φτιαχτη αισιοδοξια'
εσυ μη νιωσεις ιλιγγο
ακροβατωντας στου οριζοντα
τις κινητες γραμμες'
κι εμεις το υποσχομαστε
μαζι να τραγουδησουμε
της συντροφιας τραγουδια.

Δεν πειραζει που δεν εμαθες
να χαιδευεις τους κακτους
αλιμονο σου ομως
αν πατησεις τα κυκλαμινα._

Ι.π.Β.